hoxe tes vontade de escribir
escribir calquera cousa
calquera cousa que non sexan versos
de calquera tema que non sexas ti
de calquera asunto que nada teña que ver co teu sentimento
como non sentes nada especial
é natural que queiras escribir o que sexa
menos versos
porque, sen sentimentos
sen emocións
calquera cousa que escribas
será calquera cousa
pero non versos
por moito que practiques unha partición de liñas regradas ao azar
ou que o fagas ao milímetro
os versos son algo máis que medidas ou contramedidas
a poesía non é unha cuestión mensurable ou desmensurable
podes poñerte se queres a contar e a multiplicar
pero iso non che garante nada
e nada se transmite
se non hai emoción
nin sentimento para ser emitido
sen sentimento
podes facer un inventario un manifesto un manual de instrucións
sen emoción
podes facer da túa escrita un cadaleito
e compór con iso un onde amortallarte
pois só es un morto
no cemiterio dos vivos
eludindo facer versos
se nada sentes
suceptible de ser comunicado na linguaxe da emoción
que é o código universal para que poida ser expresada
a paixón
(a rama que rima rema na mesma dirección que toda a árbore)
( o uso da 2ª persoa gramatical só é un recurso expresivo para eludir falar machaconamente de min)
(despois de todo, tampouco hai tantas opcións para escoller e o uso de calquer persoa gramatical sempre estará contaminado de pornografía ideolóxica)
(despois de todo, tampouco hai tantas opcións para escoller e o uso de calquer persoa gramatical sempre estará contaminado de pornografía ideolóxica)
