que un conxunto impreciso
de caracois de colores
deixen rastros de babas verdes
matizadas pola palidez da lúa
na beirarrúa deste momento
a abalar indeciso
ao sol líquido
de noitembro
ou
que toda a noite
a lúa xogue
ás agachadas
co vento
non impedirá
que se abran sucos no céo
para imprimir
as miñas pegadas dixitais
no firmamento
nin
que as nubes pinten
ideogramas brancos
no pano negro
da noite
con tinta
lunar