BRILLANDO POR AUSENCIA
as gadoupas do espacio
abren unha ferida que fala idiomas
.....no gume das palabras
as unllas medran
DISTANCIA
^^^^^^^^^
toda dose de veleno é excesiva
todo paso que se dá é cara o Norte
RUMBO
^^^^^^^^^
abro un enlace virtual
a un deserto de astros apagados
son dunas de olladas negras
todo pupilas incandescentes
VÍNCULOS
^^^^^^^^^
as letras desta agonía
petrifican mareas de morcegos
sen cova, sen ás, sen ritos
encriptan silencios rotos
por unha avaría múltiple
AVARÍA
^^^^^^^^^
as palabras do supermercado
son plumas resignadas
cando protestan
transfórmanse en poesía
para rebentala
OBXECTIVOS DISQUE
^^^^^^^^^
nacen de balas-pétalos
flores-bomba
con efectos retroactivos
EXPLOSIÓN
^^^^^^^^^
retroalimento esta dor
ata que esvaece sen sentido
RUMIANDO
^^^^^^^^^
nas minas do paraíso
dou cos filóns da sintaxe
excavo fume no cuarzo
para que cristalice
nun beixo
que nunca
atoparás no dicionario
MINAS ABANDONADAS
^^^^^^^^^
espreito nun recanto sen wifi
a chegada de abrazos dinamitados
presentando
a súa carta de dimisión
RENUNCIA
^^^^^^^^^
as águias da miña risa
devoran vérmes de espanto
e énchenme as ás de brisa
PAIRANDO SEN ÁS
A CRIPTA DO TESOURO
 |
| que hora é? |
tomando un té da sorte
deume un espasmo de morte
amar a historia de sempre
é un abismo de fume
para quen guste do inerte
sen beber nada de nada
chego á meta da miña alma
sen ás e morta de sede
reconfórtome con cava
véxome pairar
libre dos meus obxectivos
acabáronseme as cores
o nada é transparente
unha nube de ideas cristalizadas
voltouse cubo de xeo
a miña cabeza dun golpe
desprendeuse do entusiasmo
galiza abre as pálpebras
todos os barros romperon
as pernas buscan a carne
os ollos buscan o céo
a miña cama socava bombas
para o clamor dos teus beixos
a vida afogada navega
a toda vela
hoxe son sombra total
sol, béixame cos teus raios
quero expandirme en abrazos
por detrás da túa ollada
A BORDO
non aturo o meu patrón
a súa ladaíña de xuramentos e pensamentos nefastos
abráiame e pon o meu sistema nervioso
feito un lío
para protexerme boto un ferrollo mental
e deixo ecoar a súa voz procurando escorrer o bulto
ata que se poña a fungar desnortado
convencido de que o que di é en van
e por unha orella me entra
e por outra me sae
percorremos xuntos xa algúns mares
termamos das mesmas rédeas na garupa do mesmo cabalo
pero o seu xenio sempre aceso
faime reaxir en contra súa
e procuro andar á espreita de que a súa ira non me atinga
se noto que fixa en min a súa atención
sei que haberá cilada
e entón viro o rumbo
por se acaso
ademáis ultimamente non estou para tonterías
MENSAXE PARA NINGUÉN
A indignación, como a rabia, pégase
Pero non enferma nin mata ninguén
Todo o contrario
A ver se aprendemos
a manexar correctamente
os sinónimos
Se o que queremos
É non quedar calados
ou que nos metan un bozal
ou que nos leven a poñer
unha inxección letal
INDIGNÁDEVOS, IRMÁNS,
PERO, POR DEUS, NON BABEDES
 |
| mareas vivas |
FOGUEIRAS DE SANXOAN
 |
| engadir lenda |
COLECTIVISMO
disfruta da túa merda en paz
ninguén che agradecerá que a compartas
ANTIMOSQUITOS
repele toda influencia nefasta
cada quen que coma da súa agonía
INTERFERENCIAS
mensaxe antisuicida:
tomarei algo aínda que non me entusiasma a música ambiental
pode alguén interferir esa sintonía?
ÁNIMO!
depredadores de enerxía allea:
ide mamar, que son dous días
AVARÍAS
hai unha grave avaría
nos circuitos colapsados do meu corazón
de anilina
PASADO DE ROSCA
gustaríame de verdade
mandarche un billete de ida ao paraíso
pero só quedan de volta (de)
PAIXÓN POR TODO
pobres de nós
o día que esquezamos
que algunha vez fomos inxenuos
entregados & felices
porque ese día
pasaremos a formar parte
do mercado carne picada
para hamburguesas
EU NO ESPELLO
 |
| Narciso de Vladimir Kush |
hoxe moi cedo
acadas un tempo récord
petrificado
o trofeo é unha imaxe sen perfil
de puro plana
á hora de xantar
preparas asado de contusión
de postre quédanche de onte
raspaduras de diamante enferruxado
abrázaste como podes
ás horas coma moscas
todo son ás debulladas
alguén che manda un cablegrama
inalámbrico
e ti poste a camiñar
sen dar un só paso
deseñas con mans sen dedos
un mapa de ánimas
unllas locomotoras
trazan feridas na paisaxe
un puñado de duchas
fanche sinais no espazo
oco dun cero
ignóralos
agora só estás atenta
a un acento inmóbil
proxecto a ser realizado no 2025, alá polo mes de maio
NUBES
CARTEL
aberto por evolución microcelular permanente
LIMITACIÓNS
quen pensa só co pene tende a identificar paixón e orxía só co sexo
os seus pensamentos dan pena
e con eles só sabe xerar penurias
para torturar e torturarse
EGOÍSMOS
o egísta carece de compaixón
apaixónase só por aquilo que pode alimentar o seu ego
pensa que para ninguén é máis interesante que para si mesmo
sempre está carente de algo
absorve toda manifestación de enerxía que se lle pon diante
é incapaz de dar nin de darse
AUTOAXUDA
saber que sexa como for e pase o que pase
non te vas vender a ningún prezo
asumir que es un ser humano completo
ninguén poderá darche nada que non estea xa en ti mesma
PROPIEDADE PRIVADA
o colectivísmo anúlaa
o capitalismo invádea
( pensamento clarividente do reverendo Chesterton)
 |
| como andan os circuitos? |
CANTIGA DE AMIGO / Ondas do mar de Vigo - Martin Codax
Ondas do mar de Vigo,
se vistes meu amigo?
E ai, deus, se verrá cedo?
Ondas do mar levado,
se vistes meu amado?
E ai, deus, se verrá cedo?
Se vistes meu amigo,
o por que eu sospiro?
E ai, deus, se verrá cedo?
Se vistes meu amado,
por que hei gran coidado?
E ai, deus, se verrá cedo
Martín Códax, séc.XIII
Assinar:
Postagens (Atom)