 |
| Gaudí, sempre Gaudí arquitecto da totalidade con pequenos fragmentos alicatando o nada |
sinto un bombeo incesante de turbinas case en off
e un machacón zumbido de maquinaria mal engrenada
ouveando contra a resistencia de metais enferruxados.
decátome de pronto que non é o meu corazón
amarrándose aos restos do último naufraxio...
é a marea que sobe e sobe
anda á procura dos barrios máis altos da cidade...
quere patinalos de bicos negros de arneirón
quere enterralos en sepulcros tallados en tatuaxes
de minuciosa voluptuosidade
Cantos de Monzo
