cachoeira



NO CAFÉ CENTRAL
Estou con S tomando un café
Ou se cadra calquera outra cousa
Falando disto e do outro
De canellóns sen saída
No canellón cemiterio
Dunha rúa urbana

Fóra o ámbito é hostil
Automóbiles e buses catatónicos
Xente apresada capturada
En redes de horarios dementes
Xente puntual

Ollo unha ventá
Que dá a unha parede
Ollo a parede que teño en fronte
E vexo xurdir un poderoso manancial
A auga cae 
a cachón
No máis absoluto
 silencio
De montañas 
frías
Dígollo a S
Que un manancial 
cae
 en fervenza
Do muro inhóspito 
da cafetería

S olla para min con cara de susto
Mentres 
eu 
bebo
Con avidez
Das augas limpas
 e xélidas
Que caen 
ao meu favor
dese 
estrondo 

sil

en

ci

o

s

o.