bebidas frías para inverno boreal

( poema instantáneo)


a alma do VIÑO non  sei moi ben como é
supoño que depende de quen o beba
pero case sempre acaba en chocallada tabernaria
incapaz de terse


a alma da GASEOSA
é todo burbullas de gas.....azucrado.....de factoría
non mola


a alma do CAVA
esa é.....universal
bromista, fraternal e humanitaria
cústalle acadar o estatus de esperpento
ás veces conségueo


disque Baco morreu
pero é mentira
contra el nada pode 
o imperio cacacola
na colonia pepsi


a alma da AUGA abúrrese un pouco
se non hai nada que lle meta
ganas de farra


e a CERVEXA?
non ten alma
é todo pis
Os poetas cervexeiros
non fan máis que ir e vir 
ao WC
de camiño
vénlles o poema
fan poesía diurética
de auténtica pena


Se cadra para 
rir de verdade
a peito aberto
o mellor é pequenos grolos
do espírito do mundo
en doses controladas
sinestesicamente


lonxe dos zoos
obviando macacos
lonxe dos cables
acadar algo parecido
a un estado de amnesia terminal
que te proxecte no mellor 
de cada instante-pedra fosforescente
caracol sen cara
nin col



"a lentitude foi tal
que quedou inmóbil
nunha cadeira de rodas
costa abaixo
sen freos"
-pensamento disparándose-